When I’m in LAOS 3 : จากเวียงจันทน์ ถึงวังเวียง

ถึงแม้วังเวียงจะเป็นเมืองท่องเที่ยวแต่…

สิ่งที่แตกต่างกันอยู่อย่างมากนั่นก็คือ ความไม่ปรุงแต่งซึ่งเกิดขึ้นจริงตามธรรมชาติค่ะ เรียกว่าสองข้างทางตั้งแต่นั่งรถมาเนี่ย เต็มไปด้วยถนนลูกรัง ฝุ่นแดง ปลิวฟุ้งกันให้พรึ่บเลยล่ะค่ะ

แต่ถึงกระนั้น เราก็รู้สึกอิ่มเอมใจไม่น้อยไปกับภาพข้างทางที่เราเห็น

พาลให้นึกถึงชีวิตใกล้ชิดธรรมชาติของคนยุคก่อนขึ้นมาในใจ

ชีวิตกับการพึ่งพาธรรมชาติ ที่ไม่ได้มีสิ่งใดมาอำนวยความสะดวก

มันคงไม่ต่างกับภาพที่อยู่ตรงหน้านัก

(แต่ภาพที่ใส่มานี่ก็…เรียกว่ามีสิ่งอำนวยความสะดวกแล้วหล่ะ 55)

นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยก็ถึงกับตื่นจากภวังค์เป็นระยะๆเพราะความขรุขระของพื้นถนนนี่หล่ะค่ะ

นั่งไปเรื่อย มองข้างทางไปเรื่อย บ้างก็ตื่นเต้นกับการมองเห็นชาวบ้านจูงฝูงวัวฝูงควาย บ้างก็่ชื่นใจกับความมีน้ำใจของชาวบ้านที่พากันกุลีกุจอมาช่วยนักเดินทางที่มีปัญหาทางยานพาหนะ เป็นภาพข้างทางที่เก็บไว้ใส่กล่องไว้ในความทรงจำเลยล่ะค่ะ

จากเวียงจันทน์ มาถึงวังเวียง ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าเชียวล่ะค่ะ

มาถึงวังเวียงพระอาทิตย์ก็กำลังจะโบกมือลา ทอแสงสีส้มให้เราได้ชมกันเสียแล้ว

เฮ้อ…จากที่เมื่อยล้าจากการนั่งรถนานๆเนี่ย สดชื่นขึ้นมาเชียวล่ะค่ะ

วันนี้เราพักกันที่ วังเวียง ออร์แกนิค ฟาร์ม เพื่อมาถ่ายทำเรื่องราวเกี่ยวกับการปลูกพืชออร์แกนิค หรือ ที่เรียกเป็นภาษาไทยอันแสนเพราะพริ้งว่า…เกษตรอินทรีย์นั่นเอง

      เกษตรอินทรีย์ ก็คือ การใช้ปุ๋ยหมักตามธรรมชาติ และไม่ใช้สารเคมีในการปลูกนั่นเอง คนละเรื่องกับการปลูกผักปลอดสารพิษนะคะ เพราะถ้าปลูกแบบนั้นแล้วเนี่ย จะต้องใส่ใจกันจนถึงดินที่ปลูกเลยทีเดียว

อ๊า…อากาศเย็นสดชื่นดีจัง สูดอากาศสะอาดๆได้เต็มปอดเลยล่ะค่ะ

เอาล่ะ วันนี้เดินทางมาไกล แอบเหนื่อย ขอพักผ่อนสักหนอยก็แล้วกันนะจ้ะ

เจอกันใหม่ตอนหน้า

เราจะมาต่อกันด้วยเรื่องของเกษตรอินทรีย์ภายในฟาร์มแห่งนี้กัน

จะเป็นยังไง รออ่านครั้งหน้ากันน๊าาาา

เขียนแถวๆอโศก ณ กรุงเทพมหานคร

04/12/14 (11:21 น.)