Japan the Series : Wakayama : นั่งรถแมว…ไปดูแมว >W<

～เหม่อมองท้องฟ้า…ก็เห็น แมว ลอยลอยไกล ใบไม้พริ้วไหว เมื่อลมพัดแผ่วมา ก็ยิ้มตาม

กลิ่นไอสายฝน ละลองนุ่มนวล ชุ่มฉ่ำ แมวอยู่ที่ไหน จิตใจเผลอยิ้มตามคิดถึงแมว…

แหะๆๆ…วันนี้อารมณ์ดีค่ะ เพลงที่ฮัมไปตอนต้นก็ไม่รู้เนื้อถูกหรือว่าผิดแต่ที่รู้ๆ ตอนนี้เราอินกันแมว มากเลย ยิ่งเป็นแมวเหมียวตัวนี้ด้วยแล้วยิ่งทำให้คิดถึงเมื่อครั้งที่ไปเยี่ยม ไปเจอมา ถึงจะไม่ใช่สาวกหรือว่าทาสแมวก็เถอะแต่แบบ หลงรักแมวขบวนนี้ตั้งแต่นั่งรถไฟแมวมาแล้วล่ะค่ะ

ใช่เลย ที่เรากำลังพูดถึงอยู่ก็คือ นายสถานีแมว ที่มีชื่อว่า “ทามะจัง”ถึงแม้ว่าจะเพิ่งจากไปด้วยวัยที่ถึงเวลา แต่ก็นำความเศร้าโศกเสียใจมาให้ใครต่อใครได้อยู่ไม่น้อยเลยล่ะค่ะ

เมื่อ 2 ปีก่อน เราได้มีโอกาสไปเยือนถิ่นเจ้าเหมียวทามะจังมาล่ะค่ะ สารภาพเลยว่าเราหลงไหลกับรถไฟลายทามะจัง มากกว่าการได้เจอทามะจังตัวเป็นๆเสียอีก 555++

แต่ แต่ แต่ ….

พอได้เจอแล้ว ก็รู้สึกว่าทำไมใครๆต่างก็พากันหลงรักแมวตัวนี้เสียเหลือเกินถึงวันๆมันจะเอาแต่นอนๆๆก็เถอะ..เราคิดว่าสาเหตุที่ใครๆต่างก็พากันหลงรักก็อาจจะเป็นเพราะว่าส่วนหนึ่ง คนอย่างเราเนี่ยแหละ ที่ใส่คอนเซปต์ใส่รายละเอียดดีเทลต่างๆเพื่อสร้างเรื่องราวให้กับ ทามะจัง แต่ด้วยความน่ารักความตั้งใจทำงานของทามะจังนั้น ก็เรียกว่าเป็นส่วนที่ส่งเสริมความน่ารัก น่าหลงไหลให้เรารวมถึงใครอีกหลายๆคน หลงรัก “ทามะจัง” เข้าอย่างไม่รู้ตัวเลยล่ะค่ะ

เอาหล่ะ…เกริ่นซะยาวเลย มาเข้าเรื่องกันดีกว่า…เราเริ่มออกเดินทางไปหาทามะจัง จากที่สถานีรถไฟวะกะยะมะ

หลังจากตั้งใจว่าจะไปหาทามะจัง ก็พบความมุ้งมิ้งมาตลอดทางเริ่มตั้งแต่… เครื่องออกตั๋ว มีป้ายเหมียวทามะ บอกให้รู้ว่า ถ้าจะไปหาฉันกดตรงนี้ได้เลยนะจ้ะ…ทำนองนี้

พอได้ตั๋วแล้ว…มาต่อกันที่บันได้จ้า ไม่ต้องกลัวว่าจะหาไม่เจอตามรอยเท้าแมวไปไม่มีหลงแน่นอน

พอมาถึงชานชาลาไม่นาน ขบวนแมวเหมียวก็มาจอดให้เราขึ้นแล้วล่ะมาได้เวลาดีจริงๆ

พูดเลยว่า การรถไฟญี่ปุ่นตรงเวลามากอย่างที่ใครๆก็รู้แต่สิ่งที่หลายคนยังไม่รู้ก็คือ ถึงรถไฟจะมาเลท แต่เวลาที่เครื่องบนสถานีก็ยังเป๊ะอยู่ตลอด คนต่างชาติอย่างเราอาจจะยังไม่รู้เรื่องพวกนี้ แต่คนญี่ปุ่นเค้าจะรู้เรื่องนี้กันดีอยู่แล้วดังนั้นจึงไม่แปลกใจเลยว่า ไม่ว่าขบวนไหนๆก็จะมาจอดที่ชานชาลาในเวลาที่ตรงเป๊ะเหมือนกันหมดความจริงที่เล่ามานี้ไม่เกี่ยวกับรถไฟแมวเหมียวเลย แต่ว่านึกขึ้นมาได้เลยอยากเล่าให้ฟังเป็น มะเมะจิชิกิ หรือว่าเกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆกันค่ะ

เอาล่ะ….ขึ้นรถไฟกันเถ้อะ….!!!

กี๊สสสส….ตื่นตา ตื่นใจมาก หันไปทางไหนก็น่ารักน่าจับจองเป็นเจ้าของไปหมด

ขนาดหนังสือในรถไฟเหมียว ก็ยังคงคอนเซปต์เหมียวไว้ด้วย…

อ่านเพลินๆ ยังไม่ทันจะจบเล่ม ก็ถึงซะแล้วล่ะค่ะ

งึ้ยยยย…..น่าร๊ากกก มีมาสคอตออกมาต้อนรับด้วยยยยยย >W<

ทักทายกับมาสคอตพอเป็นพิธีแล้ว ก็ขอสำรวจรอบๆสถานีกันหน่อยค่ะมีอะไรบ้างน๊า….

อ้ะ…มีคาเฟ่ ทามะจังด้วย ตะเลิดมากค่ะ จุดนี้ บอกได้คำเดียวว่าละลานตามากจนลืมเก็บภาพกันเลยทีเดียวแต่ยังพอจะมีขนมหวานน่ารัก น่ากินให้ดูอยู่บ้าง…อย่าว่ากันน๊า…

เอาล่ะ….กินอิ่มแล้ว ก็ถึงเวลาพบปะทามะจังตัวจริง เสียงจริงเค้าแล้วล่ะค่ะเนื่องจากว่า ทามะจังอายุมากแล้วเวลาทำงานกับเวลาพักผ่อนจึงต้องแยกกันและให้ความสำคัญกับเวลาพักผ่อนมากหน่อยเราจึงต้องรอบ้าง อะไรบ้าง เพื่อรอพบเซเลปตัวนี้กันค่ะ

สวัสดีจ้า…ฉันชื่อ ทามะ อายุก็ 16 ขวบแล้วยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะจ้ะ (เพื่อเพิ่มความอินกับทามะจัง ควรอ่านเป็นเสียงยายแก่ๆ) นะคะ 555+

เรารู้สึกว่าทุกคนที่มาที่นี่ ไม่ได้ดูหงุดหงิดกับการรอคอยเลยสิ่งที่ได้เห็นวันนั้นคือ รอยยิ้มของทุกคน แม้ทามะจังจะยังดูง่วงงัวเงียอยู่ก็ตาม

คิดถึงเธอนะ….ทามะจัง

หลับให้สบายนะ

กรุงเทพมหานคร

16/10/15 เวลา 1:57 น.

พูดคุย เม้าท์มอยได้ที่ www.facebook.com/DIYLifestyleEtc/